Bicycle !

Het wordt wat saai, maar het pinksterweekend zijn we weer eens met de caravan op pad gegaan. Dit keer was het eens echt kampeer weer, lekker zonnig, lekker warm. We zijn gewoon weer naar de Veluwe geweest, zelfde camping als afgelopen april, camping de Pampel in Hoenderloo. Dit keer was de camping vol, op een plaatsje naast ons na dan. Dit had niks met ons te maken hoor! 

Mooi hè die Veluwe bij zon !

We hadden niet dezelfde plek als de vorige keer en Arjan bleef dan ook iedere keer beweren dat er vreemde mensen op ‘onze’ plek stonden. Je kunt wel merken dat het crisis is, we hebben vorige week voor het gemak namelijk een setje vouwfietsen aangeschaft.

ff pauze

Eigenlijk gingen we kijken voor iets van een fietsendrager, maar we kwamen dus met twee vouwfietsen thuis.  Natuurlijk moesten deze ook uitgebreid getest worden dus gingen we van de camping op de fiets naar kennissen in Beekbergen (wel 9 hele kilometers) Ik moet zeggen dat ik dankbaar was dat een Camping in zuid Limburg niet gelukt was want ik ben bergop echt een watje en dan maakt het niet uit hoeveel versnellingen je op je fiets hebt. Na lekker wat kletsen en koffie drinken in Beekbergen hebben we de route door het bos terug genomen, niet echt het beste idee van het weekend, los zand en fiets is geen goede combinatie.

Theo had gezegd alsmaar rechtdoor dan kom je vanzelf weer op de weg naar Hoenderloo uit. Dus bij de eerste T-splitsing zijn we maar links gegaan, en bij de tweede rechts, da’s samen ook rechtdoor toch? Na een tijdje ploegen en ploeteren (van mijn kant vooral want ik ben ook een watje in los zand) kwamen we bij een doorgaande weg, maar nu de hamvraag: is het links of is het rechts. Ons gevoel zei links, de navigatie op de telefoon zei niet zo veel vanwege slecht ontvangst, maar gelukkig kwam er een autootje van de brandweer aanrijden en het brandweermannetje dat daarin zat zei dat links de goede kant was, en dat was ook zo. Op de camping hebben we onze fietsen bij het terras geparkeerd en hebben daar nog even lekker gezeten met een koud biertje. De fietsen zijn helemaal goedgekeurd, maar we hadden wel last van beginnende zadelpijn. Dat krijg je als je bijna nooit meer op de fiets zit. 

De Winnares

's-avonds hebben we de finale van het songfestival op de achtergrond bij gehad, de tv stond in de caravan, en wij zaten nog lekker buiten. Wat was het weer lekker niet veel allemaal! Zweden heeft wel terecht gewonnen vind ik, maar die tweede plaats voor de Russische bomma’s sloeg natuurlijk nergens op. Mijn Oekraïense collegaatje in Westerlo vond het zelfs raar dat ze er niks van kon verstaan, en die spreekt toch Russisch. Ik heb haar maar even verteld dat ze volgens mij in het Engels zongen (of dat althans probeerden), op dat idee was ze nog niet gekomen.

De volgende dag was het veel te warm om je druk te maken (24 °C zei het weerbericht, maar volgens mij was het meer richting 27 °C) en dus geen lange fietstocht maar een kort ritje naar een terrasje in het centrum, kopje koffie, koud biertje en daarna weer terug naar de camping. Het blijkt toch lastig om langs het terras daar te komen dus ook daar hebben we nog een tijdje gezeten. Je kijkt er uit op het zwembad wat op zich al vermakelijk is, maar nog vermakelijker als het animatieteam spelletjes organiseert (en je hoeft zelf niet mee te doen)

Op maandagochtend was het weer op het gemakje opruimen en inpakken, en om precies 12 uur reden we de camping af.

Terug thuis had ik nog wel even een uitdaging, dinsdag was Arjan jarig en mijn schoonmoeder riep over dit weekendje weg al meteen: ‘ja maar dan hebben we dinsdag geen brownies’ . Dat kunnen we niet hebben dus ik na thuiskomst, rommel uit de caravan, een wasje aangezet en als een gek brownies bakken. Is allemaal goed gekomen hoor, er waren brownies!

En lekker !