Weekendje Veluwe

Omdat Arjan dienst had met Pasen hadden we besloten om de week daarna een weekendje camping te doen. Natuurlijk was het Paasweekend stralend en het daaropvolgende dus niet zo, maar we zijn toch op vrijdagochtend vertrokken richting Hoenderloo. Camping de Pampel hadden we uitgezocht, of eigenlijk had Arjan die uitgezocht en heb ik alleen gezegd ‘is goed’. Het ging met het boeken bijna mis omdat de site samen is met die van een andere camping is die ze kortgeleden hebben overgenomen, maar dat was met een belletje opgelost. Het is een mooie camping van alle gemakken voorzien, er is zelfs een zwembad, in deze tijd van het jaar is deze wel alleen op verzoek open, maar toch.
 Nu is het voor ons niet zo’n ding maar er zijn op deze camping geen huisdieren toegestaan. Onze twee katjes hebben we gewoon thuis gelaten, Arjans zus wil ze wel een weekendje verzorgen dus dat is ook prima in orde, dat vinden ze zelf ook het beste hoewel logeren bij Opa en Oma ook prima is, maar die autorit vinden ze niet zo fijn. Maar goed, geen hondjes op de camping dus. We mochten er vanaf 13:00 uur op dus we waren er dan ook om 12:55. Toegewezen plaats vlak bij het hoofdgebouw, op zich prima maar volgende keer toch liever op het veld want hier tussen de bomen hadden we geen vrij zicht op de Astra en dus geen ontvangst op de Sat. Terwijl Arjan met de schotel aan het klooien was kreeg ik het alleen maar kouder. Hup de caravan in, dekentje erbij, kachel aan en nog koud, tot ik op het idee kwam om mijn natte schoenen en sokken maar eens uit te trekken, dat dat zo veel uitmaakt zeg! ‘s-Avonds zijn we lekker gaan uit eten in Hoenderloo, bij het Deelerhof. 

Witte Fietsen

Een prima keuze moet ik zeggen, maar echt veel keus was er ook niet, friettent of restaurant waar geen leven te bekennen was, of dit. Daarna nog even in de caravan met de kachel aan wat Russische tv gekeken, die Sat. konden we wel aan.
Zaterdag zijn we eens een kijkje gaan nemen in park de Hooge Veluwe. Dat bleek dus echt vlakbij te zijn. Met de auto naar het centrum en daar geparkeerd. Eerst even koffie in het restaurant en een kijkje in het Museonder en daarna hebben we ieder een mooie witte fiets uitgezocht en zijn we gaan fietsen. Route 1 of route 2? De eerste is zo’n 10 km, de tweede zo’n 25 km. Ach, regenjas mee voor de zekerheid en dan kunnen we makkelijk route 2 doen. Is niet helemaal gelukt, ergens een afslag te vroeg genomen dus het is iets van route 1,5 geworden. Terug in het centrum toch nog maar even op de fiets naar het Kröller-Müller Museum, vandaag mochten we voor niks binnen dus we wilden wel eens een kijkje nemen. Wij en museum, geen beste combinatie, ik moest mijn rugzak in de garderobe achterlaten om verder te mogen, dat doen we dus mooi niet.

Spookhuis????

Nu moet ik misschien even uitleggen dat deze rugzak mijn fototas is met daarin mijn camera,  enkele extra lenzen, filters en bovendien wat een vrouw zoal in haar handtas heeft, beurs, papieren, sleutels, haarborstel … dit geef je dan toch niet zomaar bij zo’n garderobe af! Kortom, we waren bijna van ons geloof gevallen en hadden een museum met schilderijen bezocht, maar net niet dus. Terug buiten hebben we de witte fietsen achtergelaten en zijn te voet terug naar het centrum gegaan. Dit klinkt alsof we de fietsen in het bos gedumpt hebben, maar het was gewoon netjes in de stalling hoor. Nu waren we wel even uit gefietst en gewandeld en dus hebben we de rest van het park per auto bezichtigd. Voor een bezoek aan het Jachthuis Sint Hubertus waren we net te laat, alleen even aan de buitenkant kijken dus. Ontworpen door Berlage moet het gebouw het Jägermeisterlogo voorstellen, het kruis in de toren en de bijgebouwen het gewei. Goed dat ze dat op een plaquette erbij hebben gezet anders had ik het niet geweten, het blijft in ieder geval een raar bouwwerkje, beetje een spookhuis vind ik.  Onder het rijden zagen we in het bos de herten rennen, Arjan iets doorgereden tot waar we een zijweg in konden kijken en kort daarna zagen we ze daar oversteken. I had m’n telelens snel opgeschroefd maar het is wel lastig om de Herten er scherp op te krijgen, schemer dus lange sluitertijd, telelens en ze willen maar niet stil blijven staan hè! Een eindje verderop, op de open vlakte stonden nog meer wildspotters langs de kant van de weg, dus wij ook. 

Hier kon je de herten uit het bos zien komen om op een mooi groen stukje te grazen. We hebben een tijdje staan kijken en er kwamen steeds meer herten uit het bos, deze kudde was zeker wel een stuk of 15 hert sterk. Na nog een stukje rijden vonden we het wel weer mooi geweest en gingen richting uitgang. Vlak voor de uitgang sprong Arjan nog even op de rem, hij had nog wat herten in het bos gezien. Natuurlijk weer even wat foto’s knippen en toen terug naar de camping.

We hadden om 18:45 gereserveerd in het restaurant van de camping en waren mooi op tijd terug. Nog snel even naar de campingwinkel brood halen en wat te knabbelen voor vanavond en toen aan tafel. Het eten was hier ook prima, en zeker voldoende, die zak chips ligt nu gewoon thuis, dicht, in de kast.
Zondag was het alweer afbreken dag, net buren gekregen op de camping en dan is het alweer voorbij. We moesten er om 12:00 uur vanaf, en we hadden het mooi uitgekiend, even voor 12 reden we de camping af, en een goeie 2 uur later waren we alweer thuis.

Even lekker klagen

Nou, ik heb eindelijk op dat oude verpeste weblog van weblog.nl (wat trouwens ook onder wordpress valt voor degenen die me die aanbevolen hadden) een verhuisbericht gezet met een verwijzing naar hierzo.
Stiekem hoopte ik toch dat het nog goed zou komen, maar toen kreeg ik deze mail:

Beste

Tot onze enorme spijt moeten we je helaas melden dat het niet zal lukken om missende foto's terug te plaatsen. Hetzelfde geldt helaas voor berichten die op dit moment nog niet aanwezig zijn. De bestanden die we hadden en die oke waren zijn ingevoegd, de rest is onherstelbaar beschadigd geraakt.  

Als je via het cachegeheugen van een zoekmachine zoals. bijv. Google nog bestanden kunt terugvinden kan je ze opnieuw plaatsen en zodoende weer aan je eigen bestanden toevoegen. Onze oprechte en welgemeende excuses hiervoor.

Met vriendelijke groet,

Medewerker

Weblog.nl helpdesk

Nu kan er wel staan 'Onze oprechte en welgemeende excuses', toch lees ik hier 'zoek het maar lekker zelf uit met je foto's en zoek geraakte berichten'  Nu ben ik er dus echt klaar mee, en ook met het klagen hierover trouwens. 

Ik ben alweer bezig met een leuker verslagje, kunnen jullie binnenkort verwachten, met foto's !

Even iets voor te lachen

Net als de Benidorm Bastards is er een Nederlandse versie gemaakt van het Vlaamse sketchprogramma Wat als ...
Maar onderstaand filmpje bewijst dat de Vlaamse versie nog altijd leuker is
Even ter info, Jeroen Meus is een bekende Vlaamse TV kok, en de plaatsnamen bestaan echt.