Stefmuts' blog: augustus 2012

Shelter opzetten

Dit jaar had ik ter voorbereiding op Folkwoods alvast vanaf woensdag vrij genomen, kon ik op m’n gemakje spulletjes verzamelen en klaarzetten en naar de tandarts gaatje laten vullen (kwam nou net zo uit) Daarna ben ik met de verdoving nog in m’n mond Cornee gaan ophalen. Die is zo nieuwsgierig geworden door al die verhalen dat ie het zelf eens mee wil maken. Arjan rijdt ondertussen met de caravan naar Eindhoven en als wij daar aankomen staat die dus al op z’n plek.

Peter, waarvan we de caravan hebben gekocht heeft voor zichzelf ook een hutje geregeld, een oude caravan die na het Festival waarschijnlijk naar de sloop gaat, maar voorlopig doet ie goed dienst. Alleen nog even de shelter opzetten en helpen met wat tentjes, nou ja, ikke proberen dan. Voor deze dag zijn onze werkzaamheden klaar dus we kunnen meteen beginnen aan het gezellige deel.

Donderdag moest ik eerst naar de begrafenis van een tante van mij (tsja, minder leuk dingetje), ik had met mijn ouders afgesproken om samen te rijden dus van Eindhoven via Oirschot naar Edam. Na dat alles ben ik eerst nog naar huis gereden, de dag was toch al stuk dus ik kon net zo goed nog even voor de katjes gaan zorgen.
Net op tijd terug voor het eten, frietjes.

De mannen waren nog wat laatste klusjes aan het doen en kwamen kort daarna ook voor het eten. Als toetje waren er raketijsjes, lekker. s ‘avonds op de crewcamping werd het vrijgezellenfeest van Appie en z’n flam gevierd dus af en toe kwamen ze langs met iets van zaklopen of twister. Beetje jammer alleen de zij niet echt leuk meedeed met de spelletjes. Bij ons werd het oventje uit Marks caravan op tafel geparkeerd en na een tijdje hadden we worstenbroodjes. Hoezo primitief camperen, daar doen we niet aan hoor!

Worstenbroodjes!!!!

Vrijdag ochtend eerst eieren met spek en daarna richting post, in mijn geval dus hoofdpoort. Arjan had z’n kilt weer aangetrokken om de bezoekers in stijl welkom te heten, staat hem goed hoor! Ad, Peter en Tim hadden tenten voor bij Artist Handling en de EHBO geregeld dus die moesten nog even opgezet worden, en om 12 uur werd de weg open gegooid en kon het feest beginnen. Je ziet dan in de verte de stoet aankomen en even later staat het allemaal aan te schuiven. Het gaat ieder jaar makkelijker, de meeste gasten weten hoe het werkt en sturen vast iemand vooruit richting kassa om de bandjes te regelen, we hoeven het maar een paar keer te zeggen, nog even en we hoeven niks meer te doen. Bij de kassa’s staat het ook aan te schuiven, maar een uurtje later is de grootste drukte voorbij.

Ook zoals elk jaar hebben we weer een vervelende auto die tegen de richting in meent te mogen. Ik bleef op de weg staan dus ze moesten wel stoppen en ik gebaarde dat ze moesten keren en wees naar het bord. Krijg ik eerst een ‘Nee, jij moet aan de kant gaan’ dus ik zeg ‘het is een richtingsverkeer de andere richting uit’ en blijf gebaren en wijzen, toen begonnen ze van ‘ik versta je niet’, daar trap ik natuurlijk niet in. Aangezien ik geen porto bij me had stuurde ik Cornee naar de keet om versterking te halen en even later parkeerde Mark de Gator op de weg en kwam Arjan het proberen, maar al snel wilden ze daar ook al niet meer mee praten en twee van de passagiers kwamen zelfs al dreigend uit de auto , Mark had iets meer succes hoewel ik er van overtuigd ben dat de grote brandweertruck die ondertussen de weg versperde de doorslaggevende factor was. Uiteindelijk dropen ze af, in de juiste richting dan toch. De verdere spookrijders (niet veel hoor) die we dit weekeind kregen deden niet zo moeilijk en keerden gewoon netjes. Toch maar snel even een porto erbij gehaald, je weet nooit. De brandweer kwam e.e.a. controleren en ze waren goed een uurtje weg en toen kwamen hun collega’s ook nog even controleren, dit keer met twee trucks en de ladderwagen, beetje overdreven of niet jongens?

We kunnen bijna starten

In de tussentijd zijn ook Jimmy, Remco en Sandra gearriveerd en die hadden de doorgang festivalterrein al voor hun rekening genomen, ik heb even een tijdje bij hun post staan kijken naar de band Russkaja, kon je van daaruit mooi zien. Ze spelen een mix van Russische muziek, Folk en Rock, best leuk eigenlijk vooral ook als je weet dat ze uit Oostenrijk komen. Om 22 uur (of in ieder geval rond die tijd) kwam de nachtploeg ons aflossen en konden wij het veld op. De avond afgesloten bij de kleine bar onder het genot van een Whisky-Fristi, het door Jimmy ontwikkelde Folkwoods drankje (ofwel uit nood geboren en blijven hangen)

drukdrukdruk

Zaterdag was het lekker rustig, mooi moment om even naar huis te rijden om voor de poezenmeisjes te zorgen, en te douchen in m’n eigen douche, en even bij schoonmama binnen te springen die jarig is. s’ middags kwamen onze vrienden van WWW aan, je weet wel, dat feestje bij Vathorst. Ook zij waren nieuwsgierig geworden naar dat festival in Eindhoven.

Ze hadden hun nieuwe festival keuken meegebracht, grote stage krat met daarin kooktoestel, wasbak, koelkast, koffiezetter (niet zo’n luxe als de onze hoor) boxen en muziek en zelfs een frietpan (nou ja, pannetje, ik wist niet dat ze ze zo klein maken) Kip was er van te voren al over bezig geweest dus we stelden ons er heel wat van voor, zeg maar alles behalve dat. Ik had ook nog wat tijd om eens een kijkje te nemen op het terrein en bij de markt, er stond weer vanalles.
Nieuwe hippierok gekocht, wilde hem meteen aan doen maar bedacht me toen dat er geen zakken in zitten, niet handig als je je broekzakken volgeladen hebt met sleutels, etensbon, drankbon en veel zakdoeken (hooikoorts). Ook nog even bij de stand van Amnesty international een petitie getekend, vaste prik. Daarna m’n post weer ingenomen.

Nadat we afgelost waren door de nachtploeg zijn we nog even gaan kijken naar het optreden van de Greenland Whale Fishers, hun muziek doet me erg denken aan the Pogues.
Met Sandra nog even een dansje gedaan, Arjan probeerde dat te filmen maar z’n telefoon weigerde dienst, er is dus geen bewijs van terug te vinden op YouTube of zo. Na het optreden ging de bar hier dicht en schuiven we dus weer een bar op en daarna gaan we op de crewcamping verder met knakworst en frikadellen. De mobiele keuken doet goed dienst.

Sfeerimpressie

Zondagochtend is dipjes ochtend, Jimmy is even gaan liggen, Arjan is na een massage van Bianca op het bankje in slaap gevallen en ik heb me geïnstalleerd bij de doorgang festival, de brug, en me voorgenomen om eens een hele dag niet op de straat te staan. Waarschijnlijk zou ik bij de hoofdpoort ook op m’n stoeltje ingedut zijn, bij de brug blijf je wel bezig met opletten of iedereen een bandje heeft en of er geen glazen mee naar buiten genomen worden. Glas mag het terrein niet af, maar er staan plastic bekertjes zodat de drank overschonken wel mee mag, service hè! Erik kwam ons nog even verblijden met een knap staaltje ballonkunst, voor mij een hoedje, voor Jimmy een kroon, en verder een bloemetje en een zwaard of twee voor voorbij komende kindjes, Tinus kan die ballonnenclown wel afbellen, we hebben er al een! Ik heb vandaag ook nog een paard en een motor van ballon langs zien komen, leuk joh!

met Spud the Duck

Op het einde van de dag heb ik eerst met Jimmy de doorgang Camping bewaakt en daarna ook nog even met Cornee samen de poort backstage in de gaten gehouden, zoals mijn plan was heb ik eens niet aan de hoofdpoort gestaan, effe wat anders voor de broodnodige variatie. ’s-Avonds weer verzamelen bij de bar bij het hoofdpodium en toen die dicht ging door naar de andere bar. Ik had eindelijk die glow sticks bij me die ik al jaren terug een keer in een winkeltje meegenomen had met de gedachte ‘leuk voor Folkwoods’. Bijna was ik ze weer vergeten was het niet dat ik mensen met die dingen zag lopen en ze toen vlug uit de caravan ben gaan halen. Die dingen waren al zo lang glow stick dat enkelen al geen licht meer wilden geven, maar eigenlijk valt het me nog mee. Het vegen stelde dit keer ook weinig voor, de mensen gingen uit zichzelf al weg, op een enkeling na die nog met een vol glas Guinness aan de bar zat (volgens mij is dat ook ieder jaar dezelfde persoon)

Biertje?

Arjan heeft de speech van Tinus/Naomi niet afgewacht, te moe, Cornee heeft de speech nog wel meegemaakt maar is kort daarna gaan slapen. Voor mij was het 2 uur geloof ik, toen Tinus begon te zeggen dat het mooi geweest was ben ik maar gewoon gegaan. Bij de caravan trof ik een bosje gladiolen, later hoorde ik dat Marijke die er neergezet had, ik heb ze opgeschoven zodat ik binnen kon en ben toen lekker in m’n bedje gekropen. Ik heb nog net gehoord dat de rest ‘thuis’ kwam, en ik dacht nog ‘wat hebben ze weer een kabaal’, vervolgens ben ik in slaap gevallen.

Maandagmorgen leek het of er onder de shelter een bommetje was ontploft, stukken gladiool (niet die die wij gekregen hadden hoor) blikjes, lege flessen en een enkel gevallen knakworstje. Voor het ontbijt was het alweer redelijk opgeruimd hoor. Uiteraard weer eieren met spek en dit keer veel duffe gezichten aan het ontbijt.
Om een beetje af te kicken van al die Folk muziek had Erik gezellige Duitse schlager muziek aangezet, dat hielden we ook niet lang vol, er moest wat harders komen. Ook dat kon geregeld worden, slayer, Iron Maiden etc, rustig wakker worden dus.

Ontbijtje

Na het ontbijt spulletjes opruimen, tentjes inpakken en mensen uitzwaaien, daarna nog dat klusje met de borden en hekken en zo, maar al met al was dat ook zo gepiept. Ik moest eerst Cornee naar huis brengen en ondertussen had Arjan het meeste al opgeruimd. Voor de was (en bijslapen) had ik de dinsdag extra vrij gepakt, maar goed ook want het was weer vermoeiend maar bere-gezellig

Achterlijke gladiool

In de aanloop naar Folkwoods 2012 toch nog even een korte terugblik op 2011

Het volledige verslag is dus verloren geraakt (met dank aan Webog.nl) maar gelukkig hebben we de foto’s nog!
Zoals (bijna) elk jaar was ons ploegje verantwoordelijk voor het gastheer/vrouwschap aan de toegangspoorten en parkeerbeheer, aangezien de meeste bezoekers ook elk jaar terug komen loopt dat meestal gewoon gesmeerd, alleen de mindervaliden parkeerplaatsen moeten we ieder jaar met man en macht verdedigen. Ook worden ieder jaar de bordjes hiervoor groter, hebben we pionnen en afzetlint, maar toch wil iedereen liefst op deze plekken staan, lekker dicht bij de ingang.

Verder is het het gebruikelijke, lichten aangelaten of raampje open, en er zijn ook nog steeds mensen die waardevolle spullen in het zicht laten liggen.
Er wordt wel regelmatig een rondje langs alle auto’s gedaan, maar het is onmogelijk om alles tegelijk in het oog te houden, we doen ons best!

Toen was het nog droog

Vorig jaar hadden we min of meer hetzelfde weer als we de afgelopen weken hebben gehad, ofwel wisselvallig.
We hadden de event shelter als afdak over ons terrasje staan en de tenten en caravans van ons clubje eromheen.

Draak

Later bleek ons tentje zo ongeveer op het laagste stuk van de crewcamping te staan, ik kan me zo nog een ochtend herinneren dat ik de slaapcabine openrits en mijn slippers zie langsdrijven, oei, da’s nie goe!
Mijn kleren lagen in de andere slaapcabine en waren dus droog gebleven, maar Arjan had de avond tevoren z’n kleren gewoon uitgegooid in de voortent, die moest dus een beroep doen kledingset 2, gelukkig was hij nog wel zo slim geweest om z’n telefoon e.d. uit z’n broek te halen dus de schade was beperkt tot wat natte kleren.

Toen was het nat

Bij de kassa’s in de buurt stond ook de theater/film tent blank, daar heb ik ze met een waterstofzuiger bezig gezien en met dat apparaat is ook bij ons terrasje wat water weggezogen zodat we er nier meer doorheen hoefden te waden.
Ondanks de regen natuurlijk wel gewoon de dag beginnen met eieren met spek, begint zo een beetje een traditie te worden.

De EHBO-ers Marijke en Peer zijn er ook ieder jaar bij, en vorig jaar had ik ze dus even nodig. Ik vond zelf van niet, maar Arjan vond van wel en Marijke en Peer gaven hem gelijk.
Wat was er gebeurt, wel, ik heb een prachtige salto mortale met de fiets gemaakt, takje tussen m'n spaken, resultaat: kapotte knie en gescheurde broek.
O ja, die moet ik trouwens nog afmaken, moet als korte broek verder
Eigenlijk wel jammer dat niemand dat gefilmd heeft, maar ik was toch niet van plan dat kunstje nog eens voor te doen.

Eieruitgifteloket

Een van de trouwe gasten is een vrouwtje met syndroom van down, ik geloof dat ze Shirley heet.
Ze komt altijd samen met haar moeder en heeft de grootste lol. Haar moeder parkeert haar dan even bij ons aan de hoofdpoort op het bankje terwijl ze de auto haalt.
Vorig jaar hadden ze een cadeautje voor ons, een hartje van strijkkralen, ik moet nog even bedenken of we die misschien ergens in het zicht neer kunnen hangen.
Van de muziek en het festival zelf krijgen wij aan de hoofdpoort nooit zo heel veel mee, meestal ga ik wel even naar een of twee bandjes kijken, ligt er aan wat het aanbod is.

Misschien klinkt het vreemd, maar de tijd vliegt om aan de poort, praatje hier, wisseling voor de lunch, praatje daar, aflossing voor het avondeten, en dan komt de avondploeg het van ons overnemen, voor je het weet is het weekend alweer voorbij.

Als het festival afgelopen is op zondagavond dan mogen de vrijwilligers even los, Pssssst, wel zachtjes doen, lukt gek genoeg nooit zo goed, dit jaar nog maar eens proberen dan.